« Home | Mardin Foto » | Hasankeyf » | "Gunduz Seyranlik Gece Gerdanlik" » | mardin mardin » | istanbull » | Back to home » | yayin akisimiz kaldigi yerden tum hiziyla devam ed... » | Ring » | Orduya bak, hizaya gel! » | appears to be real »

Yasli ve hamile gazilere yer veriniz

Hastalik tekellesti artik. Bu hafta icinde babamin eski bir arkadasini da kanserden kaybettik. Akciger kanseri. Ma-aile cenazesine gittik. Istanbul'un biraz disinda Silivri civarindaymis bu basimiz sagolsun amcamizin memleketi olan minik koy. Rahmetli'nin yasini tutmak da haremlik selamlik bir mekan ayrimina tabiydi, pek tabii. Kadinlar bir evde toplanmis, toplu bir dert alisverisi ile hasir nesir olmaktalardi, annemi derhal oraya havale ettik. Babamla ben koyun camisinde biraz turlayip musalla tasi uzerinde yatmakta olan tabutu kacamak gozlerle izledikten sonra cenaze namazini beklemek uzere kahveye gectik. Olabildigince pis bardaklarla caylarimizi icerken rahmetli amcamizin yakin akraba es dostuyla muhabbete daldik. Havada oyle yuklu bir matem havasi yoktu. Birkac "ya rahmetli de cok iyi adamdi" laflamalarindan sonra bi miktar siyaset (AKP versus CHP: the biggest round of the republic) ve ardindan olabildigince bel alti unsurlara dogru kaba bir seyir izledi muhabbet. Rahmetlinin yakin bir arkadasi esinden ayrilali 2 yil olmus, evinde 2 aylik araliklarla kafkas kokenli temizlikci kadinlar calistirarak her turlu "isini goruyomus". Cenazede miyiz, yoksa raki sofrasinda mi bi an karisti gitti. Raki reklami var ya "Turklerin icmek icin nedeni yok" sloganli...Ha iste, ona benzer bi durum yasadik. "Turklerin matem icin nedeni yok".

Ben babam ve bikac munafik cenaze namazina katilmadik. Zaten fark ettim ki hic dua bilmiyorum. Subhaneke okuyayim dedim, "Subhaneke allahumme salli"de takiliyorum, sonrasi yok. Uzaktan cami avlusunda toplanmis ahaliyi izledik. Bu tip durumlarda aykiri davranmak adetim degildir. Gelenek namaza kilinmasi ise kilarim, killik yapmam, onlar bana uysun ya demem. Bin yillik gelenek ile gorenek ile sinir savasina girmem. Zira kazanamam, kazansam da isin odulu o mucadeleye degmez. Ortada bi odul varsa tabi.

Cami namazindan sonra tabutun topraga defnedilmesi icin harekete gecildi. Uzun bir kuyrukla elden ele tasindi rahmetli, kisa bir yuruyusle koy mezarligina ulastik. Imam ezan okudu, rahmetlinin iki cocugu ve esi kipkirmizi olmustu aglamaktan. Naas mezara yerlestirildikten sonra, mezarin etrafindaki 10 15 kurek el degistire degistire kullanilarak uzeri toprakla ortuldu.

Benimkiler olumden cok korkar. Babam "madem olucez niye geldik ki dunyaya, ustteki resmen bizimle oynuyor, gencecik adam gitti iste" diyerek dert yandi, "ustteki"ne gonul koydu. Annem de yatistirmaya calisti, "bak ne guzel seyler gordun iki tane aslan gibi oglun var" dedi. Aslanlardan biri ben oluyorum. Heyt be yavrum aslan parcasi. Ben olumden degil de yaslanmaktan korkuyorum, elden ayaktan dusmekten.

Cok cabucak unuttuk sonra cenazeyi, ya da unutur gibi yaptik.

Ne demis sair?

Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.

açık söylemek gerekirse, şiirden falan pek anlamam çok da haz etmem tek tük bildiğim saygı duyduğum vardır, ama bu kısacık şeyle ölüm inanılmaz anlatılmış her gördüğümde düşünürüm vay be derim.

tum ailenin omru cok olsun, ama en onemlisi mutlu huzurlu bir omur olsun insallah.

Ben farkettim de, ölmekten korkmuyorum. Yalnız ölmek korkunç olanı belki..Bir de sevdiklerinden ayrı kalmak..
Hep sorarım geride kalmak mı gitmek mi daha zor diye..Ölüm de bir tür gitmek ya da belki terk ediş. O kadar.

emir beycim, ben de anlamam pek siirden ama tespitinize katiliyorum.

sagol meliscim, sizinkilerin de.

tugce, yalniz olmek en fenasi herhalde evet.

Post a Comment

a href="http://www.justforeignpolicy.org/iraq/iraqdeaths.html">Just Foreign Policy Iraqi Death Estimator