Sevgili Blog
Bugun korkularimdan birinin daha ayirdina vardim. Nemli sicak havanin ardindan gelen firtinamsi yagmurda cikip yuruyeyim dedim. Semsiyeme vuran yagmurun cikardigi takur tukur ses ve islanmis cim kokusunun hayvani guzelligi esliginde yurudum de. Sonra gok gurledi, boyle bir gurleme uzun zamandir duymamistim, kulagimin pasini aldi doganin hirlamalari. Sonra simsekler cakti, etraf aydinlandi bir sure, kisa bir sure. O simsek ya beni carparsa ne olacak simdi diye dusundum, kimse de yoktu sokakta. "Gerginim son zamanlarda, uzerimde asiri elektrik vardir belki, o elektrik yukardaki elektrigi cekebilir, arada ben kaynarim." Evet bunu dusundum, kelime kelime hem de. Adimlarimi hizlandirdim sonra, yuruyusum kisa surdu.
Benim semsiyem yok. Sevmiyorum semsiye kullanmayi. Yagmurun altinda islanarak yuremek daha zevkli. strese , uzuntuye ve karar verme asamalarindaki sendromlara bire bir.
Posted by Tugc | 10:38 AM
Ben de yagmur oncesi bir anda dunya sararir ya, hem sever hem korkarim o saridan.Kiyamet gibi...
Posted by Fanfan La Tulipe | 1:25 PM
havalar güzelleşsinde üzerindeki elektiriği atmak için çimenlerde çıplak ayak dolaş...hatta buraya gel; beraber pikniğe gidelim...:)
Posted by Mathy | 11:20 PM
tugce, ben de normal sartlar altinda semsiye ile barisik bi insan degilim de, yagmur oyle boyle degildi, kovayla ciksam 2 dakikada doldururdu kovayi, o derece yani.
Fanfan la Tulipe, o sarilik her yagmur oncesi olmaz gerci, ama olunca beni de urkutur. Bi de nick'in super, en sevdigim ask filmlerinin birinin adi hem o.
mathy, piknik sozunu aldim burdan, hem bi sonraki postuma da tasidim, durum tam resmiyet kazandi, kacis yok artik :)
Posted by QM | 6:34 AM
Post a Comment