Saturday, September 29, 2007

Oh baby, come back!

Bu fotograf, cok sevdigim canim insan Miss Sunny tarafindan cekildi. Eline saglik miss! Kendisi bu yaza mrs. olacak, nikahina davetliyiz, gitmemek olmaz. Altin mi taksak, dolar mi? Hmm...
Biz uc kisiydik: Miss Sunny, Mr. Die-hard ve ben...Su yaban amerikan ellerinde nerdeyse hergun bulusup gorusmek suretiyle muhabbetin dibine vuruyoruz. Bazen Woody Allen'in entelektuel New Yorker'larinin derin sohbetleri (bakiniz, "Manhattan") tadinda bir ahenk tutturdugumuzu hissediyorum. Mr. Die-hard adindan da anlasilacagi uzere, heyecan dolu "siddet egilimli" bir kisilik... Masa basinda ikna edilmesi zor, cabalamayiniz, evde denemeyiz. Soyleyiniz ve ona uzerinde dusunmesi icin zaman veriniz. O unutmaz, yalniz kalinca dusunur. Orjinal mi orjinal. Takdire deger olcude genis bir ilgi alani var. Miss Sunny, pamuk sekeri gibi bir insan; depresyona meyilli ama dert kupu seklinde gezen bogucu insanciklar seklinde degil, asla size asilamadigi bir depresif bir hal bu. Cok paylasimci, ve size sizin varliginizdan mutlu oldugunu hissettirebilen biri. Sensitive, tender, and caring. Cogu zaman, "falsely modest." Abartilacak ve asilmayacak bir kusur degil elbet.
Ikisi de cok degerli benim icin.
Anlasilacagi uzere, amerikanya'dayim. Basliyoruz. Tekrar.

a href="http://www.justforeignpolicy.org/iraq/iraqdeaths.html">Just Foreign Policy Iraqi Death Estimator