QM

Allahin unutup da amerikali salaklarin unutmadigi bu gerizekaaali yere geri donmus bulunuyorum. Neredeyse bir haftadir buradayim, henuz sanssizliklar ve talihsizlikler pesimi birakmadi. Basimi kaldiramadan, "yahu hele bi durun nefes alalim" demeden odevlere, sayisiz makalelere ve abuk sorunlara gomulmus durumdayim. Istanbul denen eski "home" yeni tatil mekanimdan sanki asirlardir uzakta gibiyim. Fark ettim ki burada da aliskanliklar edinmeye baslamisim. Beklentilerim daha makul bi sekil almis. Amerikan ruyasi amerikan kabusuna donusmeden aralarda bi yerde kendime mekan belirledim. Simdi mayis ayi bekleniyor. Hayati erteliyorum, evet. Burada henuz yasam damarlarimda kan dolasmiyor. Olu bi sezondayim, sadece teknik ve akademik meseleler ufkumu sinirliyor. Bi kac kucuk kacamagim var, biri uzaklarda, arada bi 'sana cok guluyorum, ama komik deilsin' gibi abuk seyler soyluyor. Onun disindakiler var ile yok arasinda gidip geliyor.

Kardesim canakkalede asker ("vatani gorev"mis). Annem ile babam onu gormeye gitmis. Hepimiz biliyoruz, en buyuk asker bizim asker degil. Olsa olsa, bizim asker en bizim asker.

Boyle Demis Bulundu QM on Tuesday, January 10, 2006 at 2:24 AM | oh yeah